Dracula. Monster Frankensteina. Niewidzialny człowiek. Mumia.
I oczywiście wilk.
Te kultowe potwory ewoluowały i dostosowały się z czasem, przeciwstawiając się interpretacjom pojedyncze, jednocześnie konsekwentnie urzekając odbiorców na pokolenie. Niedawno widzieliśmy nową Draculę (w formie Nosferatu ) od Roberta Eggersa, Guillermo del Toro rozwija nowy Frankenstein, a teraz reżyseru scenarzysty Leigh Whannell oferuje swoją wyjątkową wizję wilka.
Ale w jaki sposób filmowiec taki jak Whannell angażuje współczesnych widzów z innym filmem wilkołakowym, zwłaszcza na wilka? Mówiąc szerzej, jak zauważa Whannell, w jaki sposób każdy filmowcy ożywiają te klasyczne potwory, czyniąc je zarówno przerażającymi, jak i powiązanymi w dzisiejszych czasach?
Zbierz pochodnie, przygotuj Wolfsbane, wyostrz swoje stawki - i doskonal swoją zdolność do rozszyfrowania metaforycznych głębin narracji potworów - ponieważ przeprowadziliśmy wywiady z wpływem klasycznych filmów o potworach na jego pracę, jego podejście do zmartwychwstania ukochanych stworzeń, takich jak Wolf Man w 2025 r. I dlaczego powinieneś być podekscytowany!
