คำตัดสินของศาลสหภาพยุโรป: อาณัติการขายเกมสำหรับ Steam, GOG

กฎของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป: เกมที่ดาวน์โหลดสามารถขายต่อได้ แต่ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ

ศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปได้ออกคำตัดสินที่สำคัญเพื่อยืนยันว่าผู้บริโภคมีสิทธิ์ขายต่อเกมและซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลดที่ซื้อมา แม้ว่าจะมีข้อกำหนดห้ามขายต่อในข้อตกลงสิทธิ์การใช้งานซอฟต์แวร์ก็ตาม บทความนี้จะพิจารณาคำตัดสินและผลที่ตามมาโดยละเอียดยิ่งขึ้น <> <>

หลักการของการหมดลิขสิทธิ์และขอบเขตลิขสิทธิ์

<>

คำตัดสินของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปเกิดขึ้นจากข้อพิพาททางกฎหมายระหว่างศาลเยอรมันกับผู้จัดจำหน่ายซอฟต์แวร์ UsedSoft และผู้พัฒนา Oracle ศาลมีพื้นฐานคำตัดสินตาม "หลักคำสอนเรื่องการหมดลิขสิทธิ์" (Copyright Exhaustion Doctrine₁) หลักการระบุว่าเมื่อผู้ถือลิขสิทธิ์ขายสำเนาและให้สิทธิ์แก่ลูกค้าอย่างไม่จำกัดในการใช้สำเนานั้น สิทธิ์ในการแจกจ่ายจะหมดลง จึงสามารถขายต่อได้ <> คำตัดสินนี้ใช้กับผู้บริโภคในรัฐสมาชิกของสหภาพยุโรปทั้งหมด และครอบคลุมเกมที่ซื้อผ่านแพลตฟอร์ม เช่น Steam, GOG และ Epic Games ผู้ซื้อเดิมมีสิทธิ์ขายต่อใบอนุญาตเกม โดยอนุญาตให้ผู้อื่น ("ผู้ซื้อ") ดาวน์โหลดเกมจากเว็บไซต์ของผู้จัดพิมพ์ <> ข้อความต้นฉบับของคำตัดสินของศาลระบุว่า: “ข้อตกลงใบอนุญาตให้สิทธิ์แก่ลูกค้าในการใช้สำเนาโดยไม่มีกำหนด และผู้ถือสิทธิ์จะขายสำเนาให้กับลูกค้า ซึ่งจะทำให้สิทธิ์การแจกจ่ายแต่เพียงผู้เดียวหมดลง... ดังนั้น หากข้อตกลงสิทธิ์การใช้งานห้ามการโอนเพิ่มเติม ผู้ถือสิทธิ์ไม่สามารถคัดค้านการขายต่อสำเนาได้อีกต่อไป

ในทางปฏิบัติ อาจมีลักษณะดังนี้: ผู้ซื้อเดิมจะให้รหัสลิขสิทธิ์เกมและให้สิทธิ์ในการเข้าถึงเมื่อมีการขาย/ขายต่อ อย่างไรก็ตาม การขาดตลาดหรือระบบการซื้อขายที่ชัดเจนทำให้เกิดความซับซ้อนและทิ้งคำถามมากมายที่ยังไม่มีคำตอบ <>

ตัวอย่างเช่น คำถามเกี่ยวกับวิธีการโอนการลงทะเบียน สำเนาทางกายภาพจะยังคงลงทะเบียนภายใต้บัญชีของเจ้าของเดิม <>

(1) "หลักคำสอนเรื่องลิขสิทธิ์หมดสิ้นซึ่งจำกัดสิทธิทั่วไปของผู้ถือลิขสิทธิ์ในการควบคุมการเผยแพร่ผลงานของตน เมื่อมีการขายสำเนาของงานโดยได้รับความยินยอมจากผู้ถือลิขสิทธิ์แล้ว สิทธิ์จะถือว่าเป็น ' 'หมดสิ้น' - หมายความว่าผู้ซื้อมีอิสระที่จะขายต่อสำเนาโดยที่เจ้าของสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์คัดค้าน" (ผ่าน Lexology.com)

ผู้ค้าปลีกไม่สามารถเข้าถึงหรือเล่นเกมได้หลังจากขายต่อ

<>

ผู้จัดพิมพ์จะรวมข้อกำหนดที่ไม่สามารถถ่ายโอนได้ในข้อตกลงผู้ใช้ แต่คำตัดสินนี้ล้มล้างข้อจำกัดดังกล่าวในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป แม้ว่าผู้บริโภคจะได้รับสิทธิ์ในการขายต่อ ข้อจำกัดก็คือผู้ที่ขายเกมดิจิทัลไม่สามารถเล่นเกมดังกล่าวต่อไปได้ <>

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรประบุว่า: “ผู้ซื้อต้นฉบับของสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จับต้องได้หรือจับต้องไม่ได้ซึ่งสิทธิ์การแจกจ่ายของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงจะต้องทำให้สำเนาที่ดาวน์โหลดลงในคอมพิวเตอร์ของตนไม่สามารถใช้งานได้เมื่อมีการขายต่อ . หากเขายังคงใช้งานต่อไปเขาจะละเมิดสิทธิ์ของผู้ถือลิขสิทธิ์ในการทำซ้ำโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของเขา ”

อนุญาตให้คัดลอกเท่าที่จำเป็นเพื่อใช้โปรแกรมได้

<>

เกี่ยวกับสิทธิในการทำซ้ำ ศาลชี้แจงว่าในขณะที่สิทธิในการจำหน่ายแต่เพียงผู้เดียวหมดลงแล้ว สิทธิในการทำซ้ำแต่เพียงผู้เดียวยังคงมีอยู่ แต่เป็น "ขึ้นอยู่กับการทำซ้ำที่จำเป็นสำหรับการใช้โดยผู้ซื้อที่ชอบด้วยกฎหมาย" กฎยังอนุญาตให้มีการทำสำเนาที่จำเป็นสำหรับการใช้โปรแกรม และไม่มีสัญญาใดสามารถป้องกันสิ่งนี้ได้ <> “ในกรณีนี้ ศาลตอบกลับว่าผู้ซื้อคนใดที่ได้รับสำเนาซึ่งสิทธิ์ในการเผยแพร่ของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงในเวลาต่อมา ถือเป็นผู้ซื้อที่ชอบด้วยกฎหมาย ดังนั้น เขาจึงสามารถถ่ายโอนการดาวน์โหลดคอมพิวเตอร์ของเขาไปยังสำเนาที่ขายให้เขาได้ ผู้ซื้อรายแรก การดาวน์โหลดดังกล่าวจะต้องถือเป็นสำเนาของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ซึ่งจำเป็นเพื่อให้ผู้ซื้อรายใหม่สามารถใช้โปรแกรมตามวัตถุประสงค์การใช้งานได้" (จากกฎหมายลิขสิทธิ์ของสหภาพยุโรป :ความเห็น" (ฉบับที่สองของ ชุดทบทวนกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของ Elgar)

ข้อจำกัดในการขายสำเนาสำรอง

<>

เป็นที่น่าสังเกตว่าศาลตัดสินว่าสำเนาสำรองไม่สามารถขายต่อได้ ห้ามผู้ซื้อตามกฎหมายขายสำเนาสำรองของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ <> “ผู้ซื้อโปรแกรมคอมพิวเตอร์โดยชอบด้วยกฎหมายจะต้องไม่จำหน่ายสำเนาสำรองของโปรแกรม” ซึ่งเป็นไปตามคำตัดสินของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป (CJEU) ในกรณีของ Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. ไมโครซอฟต์ คอร์ปอเรชั่น. <>