Masal beklemeyin, bunun yerine masal 2 oynayın

Bu haftanın Xbox podcast'inde gizlenmiş, Playground Games'in merakla beklenen masalıyla ilgili heyecan verici haberler ve hafif bir hayal kırıklığı vardı. "Hazine" nadir bir oyunun bir bakışıydı; "Lanet", bir gecikme. Başlangıçta bu yıl planlanan Fable'ın serbest bırakılması şimdi 2026'ya itildi.

Gecikmeler nadiren hoş karşılanırken, genellikle daha zengin, daha rafine bir ürüne işaret ederler. Bu ekstra zaman masaldan çok fayda sağlayabilir. Bu arada, Fable serisini, özellikle Fable 2, göze çarpan bir giriş ve Lionhead Studios'un benzersiz vizyonunun bir kanıtı olarak tekrar ziyaret etmek için daha iyi bir fırsat yok.

Bugünün standartlarına göre bile, Fable 2 oldukça sıra dışı kalıyor. 2008 çağdaşlarıyla (Fallout 3 ve Erken BioWare 3D başlıkları) karşılaştırıldığında, tekil görüşü parlıyor. Geleneksel bir kampanya yapısına sahip olsa da, RPG sistemleri Oblivion ve Neverwinter gecelerinin karmaşık mekaniğinden önemli ölçüde sapıyor. Bu aerodinamik yaklaşım, RPG yeni gelenler için bile inanılmaz derecede erişilebilir hale getirir.

Sadece altı beceri sağlık, gücü ve hızı yönetir. Silah hasarı, zırh veya aksesuarlar için karşılaştırılabilir istatistikleri olmayan tek savaş istatistiktir. Savaş, sık sık, canlandırıcı bir şekilde basittir, yaratıcı yazım (komik kaos büyüsü gibi) ile geliştirilir. Ölümün kendisi sadece küçük bir XP cezası taşır.

Fable 2, türe yeni olanlar için mükemmel bir RPG'dir. 2008'de Oblivion'un geniş dünyası ezici hissedebilirdi. Ancak Fable 2'den Albion, kolay keşiflere izin veren daha küçük, gezilebilir haritalar sundu. Oyuncular, sadık bir köpek arkadaşının yardımıyla, gizli hazineleri, mağaraları ve zorlu iblis kapılarını ortaya çıkaran bu alanları özgürce geçebilirler. Bu, oyunun gerçek boyutunu aşan bir ölçek ve macera duygusu yaratır. Albion'un coğrafyası kasıtlı olarak kısıtlayıcıdır ve oyuncuları doğrusal yollar boyunca yönlendirir. Geleneksel anlamda kaybolmak için tasarlanmış bir dünya değil.

Albion, Bioware'in Infinity Engine Games veya Bethesda'nın Morrowind dünyalarından daha az geniş olsa da, bu standartlara göre değerlendirilmemelidir. Fable 2, geniş, açık manzaralar üzerinde canlı, hareketli bir dünyaya öncelik verir. Bunu Sims'in merceğinden düşünün - bu toplumun dikkate değer bir simülasyonu.

Albion karmaşık, organik bir mekanizma gibi işlev görür. Vatandaşlar günlük rutinleri takip ederek uyanır, iş ve uyku. Town Criers dükkan açılışlarını ve kapanışlarını duyuruyor. Her vatandaş, rolleri ve tercihleri ​​ile şekillendirilmiş bir iç hayata sahiptir. Kapsamlı bir jest kütüphanesi, oyuncuların NPC'leri etkileşim kurmasına, büyüleyici veya antagonize etmesine olanak tanır. İyi zamanlanmış bir osuruk bir barda kahkaha ortaya çıkarabilirken, alaycı çocuklar onları koşmaya gönderebilir. Fable 2 ustaca reaktif NPC'ler ve gerçekten canlı bir şehir yaratır.

Oyuncu büyük maceralara yönelik bir kahraman olsa da, Fable 2, toplumuna tamamen daldığında en ilgi çekicidir. Oyuncular evler ve dükkanlar satın alabilir, işler yoluyla para kazanabilirler (ahşap ve demircilik tuhaf bir şekilde yatıştırıcı mini oyunlar sunar). Ev sahipleri olabilir veya evlerini döşeyebilirler. NPC'leri bile woo yapabilirler, evliliğe ve çocuklara yol açarlar. Bireysel unsurlar yapay hisseder, ancak genel etki oldukça gerçekçidir.

İyi yürütülen bir osuruk, bir pub'ın patronlarını biralarına iniyor olabilir. Birkaç RPG bunu çoğalttı. Baldur'un Gate 3'ü bile Fable 2'nin organik romantizm ve emlak piyasasından yoksundur. Bununla birlikte, Red Dead Redemption 2, daha rafine de olsa benzer bir yaklaşım sunar. Rockstar'ın oyunu, oyuncu eylemlerine inandırıcı tepki veren inanılmaz duyarlı NPC'lere sahiptir. Fable 2'nin hareket sisteminin daha ince bir versiyonu, haftalar sonra oynayabilecek sonuçlarla çeşitli etkileşimlere izin verir. Playground'un masalı köklerine sadık kalmayı amaçlıyorsa, Red Dead Redemption 2, çağdaş masa üstü esintili RPG'lerden ziyade modern mihenk taşı olarak hizmet etmelidir.

Diğer anahtar fable öğeleri de korunmalıdır. Benzersiz İngiliz mizahı, esprili hiciv ve unutulmaz karakterler çok önemlidir. Serinin ayırt edici özelliği olan iyiye ve kötülüğe ikili yaklaşım eşit derecede önemlidir.

Lionhead'in kurucusu Peter Molyneux, iyi ve kötülüğün ikilisine hayran kalıyor. Bu Black & White'ın merkezindeydi ve çalışmalarına odaklanıyor. Bununla birlikte, Lionhead'in yaklaşımı Witcher veya BioWare oyunlarındaki nüanslı seçimlerden farklıdır. Fable 2, melek ve şeytani eylemler arasında keskin seçimler sunan aşırı uçları kucaklar. Erken bir görev bunu örneklendirir: ya bir tüccar yardım edin ya da mallarını yok edin. Daha sonra, bir hayalet eski sevgilisinden intikam almak ister ve sadece aşırı seçenekler sunar.

Modern RPG'ler, karmaşık seçimlerle oyuncu ifadesine öncelik verir. Ahlaki ikilemler nadiren basittir. Ancak masal bu ikili üzerinde büyür. Oyuncuların en kahraman kahramanı veya en kötü kötü adam olmalarını sağlar. Fable 2 bunu rafine ederek itibar ve hizalamayı etkileyen yaratıcı iyi/kötü yollar sunar. Diğer RPG'lerdeki ahlaki seçimler genellikle orta zemine odaklanarak ezici hisseder. Fable 2, her iki aşırıya da tam daldırmaya izin verir, bu da onu gerçekten zorlayıcı hale getirir.

Oyun alan oyunlarının bu özü yakalayıp yakalamayacağı belirsizliğini koruyor. Son oyun görüntüleri, önceki masal oyunlarından daha ayrıntılı bir dünya gösterdi ve daha az kısıtlayıcı bir açık dünya olduğunu gösterdi. Yoğun bir şehir Sims benzeri bir toplumsal simülasyona işaret ediyor. Umut, oyun alanının Fable 2'nin benzersiz niteliklerine sadık kalmasıdır.

Ancak, tüm bunlar bir yıl uzaklıktadır. Bu arada, Fable 2'yi tekrar ziyaret etmek şiddetle tavsiye edilir. Cazibesi ve benzersiz özellikleri, tuhaflıklarını korumanın önemini vurgular. Bir Witcher klonu veya Baldur'un kapısı-benzeri değmez. Masal masal, siğiller ve hepsi olmalı.